‘Een’ eller ‘één’?

Nederlandsk har ordene een og één. De er veldig like og gir noen ganger problemer. Når bruker vi ordet med aksenttegn og når uten?

Eén

Vi skriver ordet één med aksenttegn hvis det er et tallord som kan leses feil som den ubestemte artikkelen een. Det dreier seg nøyaktig om én gjenstand, ett konsept, én person, og ikke to eller flere i setningene under.

1	Het kind heeft voor zijn verjaardag één boek gekregen.
2	Hij zong één prachtig lied voor het bruidspaar.
3	Op de hoek van de straat stond één muzikant.

Een

Ordet een kan brukes som ubestemt artikkel. Vi bruker ubestemt artikkel når vi ikke vet nøyaktig hvilken gjenstand, hvilket konsept, eller hvilken person det gjelder.

4	Het kind heeft voor zijn verjaardag een boek gekregen.
5	Hij zong een prachtig lied voor het bruidspaar.
6	Op de hoek van de straat stond een muzikant.

Ordet een kan også brukes som tallord. Når det ikke kan være noen forveksling med den ubestemte artikkelen een, utelater vi aksenttegnene.

Særlig i faste kombinasjoner som een van de, een van beide, een of meer, een of andere og een en ander utelater vi aksenttegnene. Sammensetninger som eenenveertig, eenhoorn, eentalig, og eenoudergezin skriver vi også uten aksenttegn. Verken i disse faste kombinasjonene eller i disse sammensetningene kan een være ubestemt artikkel.

7	Zij was een van de beste voetballers van haar klas.
8	Noteer een of meer opmerkingen in het commentaarveld.
9	Mijn tante was vorige week jarig; ze is eenenveertig geworden.