Het adjectief

Een adjectief noemt een kenmerk of een eigenschap van een substantief: klein, rood, koud, snel. In dit artikel lees je wanneer je in het Nederlands een buigings-e achter een adjectief moet zetten.

1. De nieuwe fiets staat in de schuur.
2. De muziekleraar is streng.

Adjectief voor substantief

In zin 1 staat het adjectief voor het substantief. Nog enkele voorbeelden:

• De aardige man woont in het grote huis.
• Ik lees een mooi boek.
• In het bos staan hoge bomen.

Er kunnen meerdere adjectieven voor een substantief staan. Tussen deze adjectieven plaatsen we een komma.

• De aardige, stille man woont in het grote, lelijke huis.
• Ik lees een mooi, spannend boek.
• In het bos staan hoge, dikke bomen.

Verbuiging bij adjectief voor substantief

Als het adjectief voor het substantief staat, komt er bijna altijd een buigings-e achter het adjectief. Alleen in de volgende gevallen komt er geen buigings-e achter het adjectief:

• het adjectief staat voor een het-woord én er staat geen ander woord voor het adjectief: groot huis, mooi boek, lief broertje;
• het adjectief staat voor een het-woord én achter het onbepaalde artikel een: een groot huis, een mooi boek, een lief broertje;
• het adjectief staat voor een het-woord én achter een van de volgende woorden: ander, anderhalf, één, elk, enig, geen, genoeg, ieder, meer, menig, minder, te veel/ weinig, veel, weinig, welk, zo’n, of zulk: elk lief broertje, genoeg lekker eten, meer goed nieuws.

Adjectief achter substantief

In zin 2 staat het adjectief achter het substantief. Nog enkele voorbeelden:

• De man is aardig.
• Het boek is mooi.
• De bomen zijn hoog.

Verbuiging bij adjectief achter substantief

Als het adjectief achter het substantief staat, komt er nooit een buigings-e achter het adjectief.

• De boom is hoog.
• De bomen zijn hoog.
• Het kind is aardig.
• De kinderen zijn aardig.